Ilgiz Fazulzyanov to wybitny i uznany na całym świecie artysta projektujący biżuterię. Po ukończeniu studiów w Kazaniu, od lat 90 mieszka i pracuje w Moskwie.
Jego marka Ilgiz F. słynie z prawdziwych arcydzieł sztuki biżuteryjnej, a wśród jej wielbicieli znajduje się wiele gwiazd z pierwszych stron gazet i koneserów rzadkiej sztuki jubilerskiej.
Ilgiz jest laureatem licznych prestiżowych międzynarodowych konkursów, współpracuje też z luksusowymi domami aukcyjnymi.
Dziś prawie niemożliwe jest znalezienie mistrzów znających technikę emalii na gorąco na tak wysokim poziomie, tym bardziej trudno uwierzyć, że artysta nigdy nie krztałcił się formalnie w kierunku sztuki jubilerskiej. Każdej z przyjętych przez niego technik nauczył się metodą prób i błędów.
Zanim wybrał pracę z emalią i kamieniami szlachetnymi, eksperymentował z batikiem i witrażami. Będąc perfekcjonistą, Ilgiz stałe udoskonalał swój warsztat, szukając efektu idealnego.
Ilgiz to obecnie jedyny jubiler z nowoczesnej Rosji, który ma zaszczyt wystawić i sprzedać swoje dzieła na aukcji Christie’s – angielskiego dom aukcyjnego założonego w 1766 w Londynie przez Jamesa Christie( w 1998 roku przejętego przez francuską Groupe Artémis).
Prace Fazulzyanova, głównie w stylu nowoczesnym′′ i art-deco były dwukrotnie wystawiane w muzeach Kremla – od najwcześniejszych do współczesnych (zajął wówczas drugie miejsce, po wystawie Cartier).
W 2017 roku w Art Residence na Leningradsky Prospect otworzyło własną galerię biżuterii ′′ Ilgiz F „, gdzie odbywają się wystawy współczesnych jubilerów, w tym coroczne wystawy biżuterii jednoczących najsilniejszych projektantów.
Wielu znawców ocenia dziś, że gdyby Ilgiz otrzymał specjalistyczne wykształcenie w kierunku jubilerstwa i przestrzegał ustalonych zasad, z trudem osiągnąłby takie wyżyny. To bowiem nieznajomość „status quo” pozwoliła mu opracować własne technologie. Na przykład wypala on emalię w temperaturze 950 stopni Celsjusza, podczas gdy szkoła klasyczna jest ograniczona do 700-800 stopni - mistrz uzyskuje więc pokrycie „spawaniem” przy pomocy złotej podstawy i uzyskanie równie płaskiej powierzchni co z użyciem diamentowej kostki. Wśród innych jego osiągnięć jest nałożenie emalii witrażowej o grubości zaledwie jednego milimetra, w porównaniu z typowymi europejskimi dwoma i pół mm.
Niezachwiana wiara w siebie, pracowitość, a także chęć tworzenia i próbowania stale nowych rzeczy pomogły mu stać się najbardziej znanym i szanowanym jubilerem współczesnej Rosji.
